Radio Wolna Europa skupiło i nadal skupia w swoich szeregach znanych, cenionych i szanowanych dziennikarzy, publicystów i pisarzy, którzy, tworząc audycje, mają na celu przede wszystkim oddziaływanie w środowiskach krajów dotkniętych represjami. Taką rolę spełniała także Polska Rozgłośnia Radia Wolna Europa. Rozgłośnia ta nadawała audycje od 1950 do 1994 roku. Jednak zanim powstała Polska Rozgłośnia RWE, audycje po polsku nagrywane były w Nowym Jorku i przesyłane do Niemiec, skąd były nadawane.
Pierwszym szefem niewielkiego zespołu redakcyjnego w Nowym Jorku był urzędnik służby dyplomatycznej RP, Lesław Bodeński. Rok później na stanowisku zastąpił go Stanisław Strzetelski, przedwojenny publicysta i redaktor „Wieczoru Warszawskiego”.
Na pierwszego dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE, mianowany został w grudniu 1951 roku Jan Nowak Jeziorański. Jego kandydaturę wysunęła delegatura Rady Jedności Narodowej w USA, a poparta została przez RJN w Londynie.
W późniejszych latach działalności Rozgłośni Polskiej RWE dyrektorami byli: Zygmunt Michałowski, Zdzisław Najder, Marek Łatyński i Piotr Mroczyk.
Z Polską Rozgłośnia współpracowało wielu znanych i wybitnych dziennikarzy, publicystów, pisarzy i działaczy emigracyjnych, a także wiele osób mieszkających w Polsce w czasach PRL, takich jak choćby Władysław Bartoszewski.
Po zawieszeniu działalności Polskiej Rozgłośni RWE podjęto ideę utworzenia stowarzyszenia o nazwie „Stowarzyszenie Pracowników Rozgłośni Polskiego Radia Wolna Europa”.